آیه شماره 144 از سوره مبارکه الأعراف‏ / انسان برگزیده

بسم الله


 قَالَ یَا مُوسَى إِنِّی اصْطَفَیْتُکَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَالاَتِی وَبِکَلاَمِی فَخُذْ مَا آتَیْتُکَ وَکُن مِّنَ الشَّاکِرِینَ
فرمود اى موسى تو را با رسالتها و با سخن گفتنم [با تو] بر مردم [روزگار] برگزیدم پس آنچه را به تو دادم بگیر و از سپاسگزاران باش
حضرت موسى، بنده ‏ى مخلص خدا بود. «اصطفیتک» («اصطفاء» به معناى انتخاب گوهر خالص است)
نبوّت و رسالت مقامى انتصابى است، نه انتخابى. «انّى اصطفیتک»
بیانِ درخواست نابجاى مردم، مانع برگزیدگى ونبوّت موسى نیست. «اصطفیتک»
چهل شب عبادت در میعادگاه، مقدّمه ‏اى براى گرفتن تورات و بکار بستن آن شد. «جاء موسى لمیقاتنا - فخذ ما آتیتک»
پس از براندازى طاغوت و تشکیل حکومت دینى، باید قانون و احکام الهى اجرا شود. «فخذ ما آتیتک»
شکر، فرمان اکید خدا و امرى واجب است، نه مستحب و یک سفارش اخلاقى. پس شکرگزارى از نعمت‏هاى الهى لازم است. «و کن من الشاکرین»
مسئولیّت‏هاى دینى و ارشادى، نعمت الهى است که باید سپاسگزارى شود. «و کن من الشاکرین» (شکرگزارى، علاوه بر زبان باید با بکار بستن دستورات الهى باشد)