نقش زنان در حکومت امام زمان علیه السلام

بسم الله ...

سزاوار است بدانیم زنان در حکومت قائم آل محمد (علیه السلام) چه می‌کنند، چه کسانی هستند، چند نفرند، از کجا می‌آیند و چه مسئولیتی بر عهده دارند. بر اساس برخی روایات، حضور و نقش این زنان از نظر زمان و موقعیت،چهار گونه است:

الف- حضور پنجاه زن در بین یاران امام (علیه السلام)
اولین گروه از زنانی که به محضر امام زمان می‌شتابند، آنهایند که در آن ایام می‌زیسته‌اند و همانند دیگر یاران امام (علیه السلام) به هنگام ظهور در حرم امن الهی به خدمت امام (علیه السلام) می‌رسند. در این باره دو روایت وجود دارد:

روایت اول: امّ سلمه ضمن حدیثی درباره علایم ظهور، از پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) روایت کرده است که فرمود: «یعوذ عائذ من الحرم  فیجتمع الناس الیه کالطیر الوارده المتفرقه حتی یجتمع الیه ثلاث مأة و اربعة عشر رجلاً فیه نسوة فیظهر علی کل جبار و ابن جبار... ؛  در آن هنگام پناهنده‌ای به حرم امن الهی پناه می‌آورد و مردم همانند کبوترانی که از چهار سو به یک جهت هجوم می‌برند، به سوی او جمع می‌شوند تا این‌که در نزد آن حضرت سیصد و چهارده نفر گرد می‌آیند که برخی از آنان زن می‌باشند، و بر هر جبار و جبار‌زاده‌ای پیروز می‌شود.
روایت دوم: جابر بن یزید جعفی، ضمن حدیث مفصلی از امام باقر (علیه السلام)  در بیان برخی نشانه‌های ظهور آورده است: «و یجیئ  و الله ثلاث مأة و بضعة عشر رجلاً فیهم خمسون امراة یجتمعون بمکة علی غیر میعاد قزعاً کقزع الحزیف یتبع بعضهم و هی الایة  التی قال الله: اینما تکونوا یأت بکم الله جمیعاً ان الله عل کل شئ قدیر...؛  به خدا سوگند، سیصد و سیزده نفر می‌آیند که پنجاه نفر از این عده زن هستند که بدون هیچ قرار قبلی در مکه کنار یکدیگر جمع خواهند شد؛ این است معنای آیة  شریفه: "هر جا باشید خداوند همه شما را حاضر می‌کند. زیرا او بر هر کاری توانا است."»
پنجاه زن از سیصد و سیزده نفر!
نکته شگفت دراین دو روایت این است که می‌فرماید سیصد و سیزده مرد گرد می‌آیند که پنجاه نفر ایشان زن هستند!
دوم آن‌که: در روایتی که نام یاران بر شمرده شده است، نام هیچ زنی وجود ندارد.
در پاسخ این شبهه می‌توان گفت: این چند نفر در زمره همان سیصد و سیزده نفر هستند؛ زیرا اولاً: امام(علیه السلام) می‌فرماید: «فیهم »؛ یعنی در این عده، پنجاه زن وجود دارند. ثانیاً: شاید تعبیر به «مردان» بدین سبب باشد که بیشتر این افراد مرد هستند و این کلمه از باب فزونی عدد مردان است.
سوم: اگر مقصود همراهی خارج از این عده بود، امام می‌فرمود: «معهم » نه این‌که بفرماید «فیهم »؛ زیرا این سیصد و سیزده نفر مانند عدد اصحاب بدر شمرده  شده‌اند و همه، یاران و فرماندهان عالی رتبه  و از نظر مقام و قدرت در حد بسیار بالایی هستند که برخی با ابر جا به جا می‌شوند، و این‌ها بدون شک با سایر مردم آن زمان فرق بسیار دارند؛ بنا بر این، اگر بگوییم آن‌ها جزو همان سیصد و سیزده نفر هستند، دارای رتبه و موقعیت ویژه می‌باشند و اگر در زمره یاران دیگر حضرت باشند، از امتیاز کم‌تری برخوردارند.

ب- زنان آسمانی

دسته دوم، چهار صد بانوی بر گزیده هستند که خداوند برای حکومت جهانی حضرت ولی عصر (علیه السلام) در آسمان ذخیره کرده است و با ظهور آن حضرت به همراه حضرت عیسی (علیه السلام) به زمین می‌آیند.
ابوهریره از پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) روایت کرده است: «ینزل عیسی بن مریم علی ثمان ماة رجل و اربع مائة امرأة خیار من علی الارض و أصلح من مضی؛.  عیسی بن مریم به همراه هشتصد مرد و چهار صد زن از بهترین و شایسته ترین افراد روی زمین فرود خواهد آمد.»
در این‌که این زنان از امت‌های پیشین هستند یا از امت اسلامی زمان  پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) و معصومین (علیه السلام) و یا از دوران‌های مختلف، و نیز این‌که از چه زمان و به چه علت به آسمان برده شده‌اند و برای عهده‌داری منصبی در حکومت حضرت می‌آیند یا برای مسایل دیگر، پرسش‌هایی است که این حدیث دربارة آن‌ها چیزی نمی‌گوید.
ج. رجعت زنان
سومین گروه از یاران حضرت بقیة ‌الله ‌ (علیه السلام)  زنانی هستند که خداوند به برکت ظهور امام زمان آن‌ها را زنده کرده و به دنیا باز می‌گرداند. این گروه دو دسته‌اند: برخی با نام و نشان از زنده شدنشان خبر داده شده و برخی دیگر فقط از آمدنشان سخن به میان آمده است.
پیش از ادامه بحث، به عقیده شیعه را دربارة رجعت می‌پردازیم.
یکی از عقاید مسلّم شیعه این است که همزمان با ظهور مهدی آل محمد  (علیه السلام)  برخی پیامبران مانند پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم)  و معصومین مانند امیر مؤمنان (علیه السلام)  و امام حسین  (علیه السلام)  و برخی از مؤمنان حقیقی و پیروان اهل بیت (علیه السلام)  به اذن پروردگار زنده خواهند شد و بار دیگر به دنیا باز می‌گردند. این گونه بازگشت نه تنها غیر ممکن نیست، بلکه از دیدگاه قرآن کریم امری مسلم است. درسوره بقره می‌خوانیم: «آیا ندیدی جمعیتی را که از ترس مرگ از خانه‌های خود فرار کردند و آنان هزاران نفر بودند؟! خداوند به آن‌ها گفت بمیرید؛ سپس خدا آن‌ها را زنده کرد و ماجرای زندگی دوباره آن‌ها را درس عبرتی برای آیندگان قرار داد... .»
همچنین  قرآن کریم در آیه‌ای دیگر می‌فرماید: «یا همانند کسی که از کنار یک آبادی ویران شده عبور کرد، در حالی که دیوارهای آن به روی سقف‌ها فرو ریخته بود و  اجساد و استخوان‌های آن در هر سو پراکنده بود. ]او با خود[ گفت: چگونه خداوند آن‌ها را پس از مرگ زنده می‌کند؟! در این هنگام خدا او را یکصد سال میراند، سپس زنده کرد و به او گفت: چه قدر درنگ کردی؟ گفت: یک روز یا بخشی از یک روز. فرمود: نه، بلکه یکصد سال درنگ کردی. نگاه کن به غذا و نوشیدنی خود  که همراه داشتی و ]باگذشت سالها[ هیچ گونه تغییر نیافته است؛ ولی به الاغ خود نگاه کن  که چگونه از هم متلاشی شده است. این زنده شدن تو پس از مرگ، هم  برای اطمینان خاطر تو است و هم برای این‌که تو را نشانه برای مردم  قرار دهیم. اکنون به استخوان‌های مرکب خود نگاه کن که چگونه آن‌ها را برداشته، به هم پیوند می‌دهیم و گوشت بر آن می‌رویانیم. هنگامی که این حقایق بر او آ شکار شد، گفت: می‌دانم خدا برهر کاری تواناست.»
سید مرتضی علم الهدی در این باره می‌نویسد:علت این‌که شیعه عقیده دارد خداوند در زمان ظهور امام زمان  (علیه السلام)  برخی مردگان را زنده می‌گرداند، این است که به ثواب یاری امام زمان نایل شوند و دولت حق آل محمد را که در انتظار آن بوده‌اند، از نزدیک شاهد باشند و انتقام عده‌ای از ظالمان را با چشم ببینند و از ظهور حق و اعتلای کلمه توحید لذت ببرند.
در منابع معتبر اسلامی نام سیزده زن یاد می‌شود که به هنگام ظهور قائم آل محمد  (علیه السلام)  زنده خواهند شد و در لشکر امام زمان به مداوای مجروحان جنگی و سرپرستی بیماران خواهند پرداخت.
طبری در دلائل الامامة، از مفضل بن عمر نقل کرده که امام صادق فرمود: همراه قائم  آل محمد  (علیه السلام)  سیزده زن خواهند بود. گفتم: آن‌ها را برای چه کاری می‌خواهد؟
فرمود: به مداوای مجروحان پرداخته، سرپرستی  بیماران را بر عهده خواهند گرفت. عرض کردم: نام آن‌ها را بفرمایید.
فرمود: قنواء، دختر رشید هجری، ام ایمن، حبابه و البیه، سمیه، مادر عمار یاسر، زبیده ام خالد احمسیه، ام سعید حنفیه، صیانه ماشطه، و ام خالد جهنیه.
صیانه ماشطه در زمان حضرت موسی می‌زیسته است و مادر عمار یاسر در ابتدای بعثت به شهادت رسید. حبابه در زمان علی  (علیه السلام)  و قنواء در زمان امام حسن و امام حسین (علیه السلام)  و بقیه در زمان‌های دیگر زندگی می‌کرده‌اند.
این گروه سیزده نفری رجعت خواهند کرد و خداوند برای قدردانی از آن‌ها، به برکت امام زمان آن‌ها را زنده خواهد کرد.
در این روایت، امام صادق (علیه السلام)  از آن سیزده زن تنها نام نه نفر را یاد می‌کند. در کتاب خصایص فاطمی به نام نسیبه، دختر کعب مازینه، و در کتاب منتخب البصائر به نام وتیره و احبشیه اشاره شده است.
جز این سه نفر، نام دیگری به میان نیامده است.نوشته محمد جواد طبسی .

گزیده‌ای از سخنان ولی امر مسلمین جهان در دیدار شرکت‌کنندگان در اجلاس جهانی «زنان و بیدارى اسلامى»

گزیده‌ای از سخنان ولی امر مسلمین جهان در دیدار شرکت‌کنندگان در اجلاس جهانی «زنان و بیدارى اسلامى»
خواهران عزیز، دختران عزیزم، بانوان نخبه‌ سراسر کشورهاى اسلامى؛

اینجا خانه‌ شماست،متعلق به شماست و امیدواریم خداوند متعال، این اجلاس را، این دیدار را، براى امت اسلام مبارک فرماید.

صد سال تلاش شده است براى اینکه زن مسلمان را از هویت خود بیگانه کنند...امروز اگر شما بانوى نخبه‌ اسلامى تلاش کنید که این هویت را به زن مسلمان برگردانید، بزرگترین خدمت را به امت اسلامى و به بیدارى اسلامى و به عزت و کرامت اسلامى کردید.
بیدارى زنان، احساس شخصیت و هویت در میان بانوان، آگاهى و بصیرت در میان جامعه‌ زن، تأثیرش بر روى بیدارى اسلامى و عزت اسلامى یک تأثیر مضاعف است.
نگاه فرهنگ غربى به زن یک نگاه اهانت‌آمیز است...اساس فرهنگ غرب این است که زن را به عنوان یک کالا، به عنوان یک وسیله‌ تمتع براى مرد در جامعه عرضه بکند. تشویق و تحریص بر عریان‌گرائى به این جهت است. در غرب، زن‌آزارى در طول صد سال و دویست سال گذشته افزایش پیدا کرده است.
نگاه اسلام به زن، نگاهى است عزت‌بخش، کرامت‌بخش، رشدآفرین، استقلال‌دهنده‌ به هویت و شخصیت زن. زن در محیط اسلامى رشد علمى می‌کند، رشد شخصیتى می‌کند، رشد اخلاقى می‌کند، رشد سیاسى می‌کند، در اساسى‌ترین مسائل اجتماعى در صفوف مقدم قرار می‌گیرد، در عین حال زن باقى می‌ماند.
زن بودن، براى زن یک نقطه‌ امتیاز است، یک نقطه‌ افتخار است. این افتخارى نیست براى زن که او را از محیط زنانه، از خصوصیات زنانه، از اخلاق زنانه دور کنیم. خانه‌دارى را، فرزنددارى را، شوهردارى را ننگ او به حساب بیاوریم.
یک انسان قبل از آنى که اتصاف پیدا کند به زن بودن، یا مرد بودن، متصف است به انسان بودن. در انسانیت، زن و مردى وجود ندارد، همه یکسانند. نگاه اسلام این است.
خصوصیات جسمى‌اى خداى متعال در دو جنس قرار داده است که هرکدام نقشى در ادامه‌ آفرینش، در رشد و تعالى انسان، در حرکت تاریخ بر عهده دارند؛ و نقش زن مهمتر است.
مهمترین کار انسان، تداوم بخشیدن به نسل بشرى است؛ یعنى تولید مثل؛ نقش زن در این کار قابل مقایسه با نقش مرد نیست. خانه از این جهت مهم است، خانواده از این جهت مهم است.
شما بانوان نخبه، دختران نخبه، جوانان نخبه، یکى از مهمترین مسئولیتهاتان امروز این است که نقش زن را از دیدگاه اسلام ترسیم کنید.
اگر زنان در حرکت اجتماعى یک ملتى حضور نداشته باشند، آن حرکت به جائى نخواهد رسید، موفق نخواهد شد. اگر زنان در یک حرکت حضور پیدا بکنند، یک حضور جدى و آگاهانه و از روى بصیرت، آن حرکت به طور مضاعف پیشرفت خواهد کرد.
در این حرکت عظیمِ بیدارى اسلامى، نقش زنان، یک نقش بى بدیل است و باید ادامه پیدا کند. زنان هستند که همسران خود را و فرزندان خود را براى حضور در خطرناکترین میدانها و جبهه‌ها آماده می‌کنند و تشجیع می‌کنند.
در تونس، در مصر، در لیبى، در بحرین، در یمن، در هر نقطه‌ دیگر. اگر زنها در صفوف مقدم حضور خودشان را تقویت کنند و ادامه بدهند، پیروزى‌ها یکى پس از دیگرى نصیب آنها خواهد شد. در این هیچ تردیدى نیست.
ما به توفیق الهى، در کنار ملت فلسطین ایستادیم، در کنار ملتهاى انقلاب‌کرده‌ مسلمان ایستادیم، در کنار مردم مظلوم بحرین ایستادیم، در کنار همه‌ کسانى که در مواجهه‌ى با آمریکا و صهیونیسم قرار دارند، ما ایستادیم و از آنها دفاع می‌کنیم و در این مورد از هیچ کس و هیچ قدرتى ملاحظه نمی‌کنیم.

مرکزتخصصی مهدویت