ماجرای پاسخ امام(ره) به تهدید غرب و 'یک وعده غذای روزانه'
چهارشنبه, ۱۵ بهمن ۱۳۹۳، ۰۸:۱۱ ب.ظ
بسم الله
اگر امر دایر بشود بین اینکه آبروى ما حفظ بشود یا شکم‌مان سیر بشود، ما ترجیح مى‌دهیم که آبرویمان حفظ بشود...
دیروز برخی از سخنان معاون اول رئیس‌جمهور را رسانه‌های همراه با دولت با آب و تاب ویژه‌ای منعکس کردند که در آن میان یک اتهام بدون سند بود درباره اینکه «بزرگ‌ترین فساد قرن در دولت گذشته اتفاق افتاد» و دیگر یک ادعای بی‌اساس در مورد اینکه حتی در شرایط جنگ «امام هم نگفت روزی یک وعده غذا». این دومی ناظر به سخنان آیت‌الله جنتی است که در خطبه‌های نماز جمعه گفت: «ممکن است زمانی فرا برسد که ما روزی دو وعده غذا بخوریم، چه اشکالی دارد. حتی اگر شرایط بدتر شود، ما روزی یک وعده غذا بخوریم.»
هر چند مشخص است که سخنان آیت‌الله جنتی ناظر به اخلاق اسلامی و سنت رمضانی مسلمانان و به نوعی اشاره به توانایی مسلمانان برای مقابله با دشواری‌های روزگار است و بیشتر یک مثال برای رویارویی احتمالی مردم مسلمان ایران با تحریم‌های بیشتر است، اما چون ظاهراً آقای جهانگیری از امام برای حمله به یاران قدیمی او خرج کرده است، یادآور می‌شویم که حضرت امام نه در شرایط جنگ که قبل از آن هم اشاره مستقیم و صریحی به همین موضوع داشته‌اند که گویی آیت‌الله جنتی با یادآوری آن خاطره چنین سخنی را بر زبان رانده‌اند.
آنجا که امام در دیدار فرستاده پاپ که برای توصیه درباره آزادی گروگان‌های امریکایی به ایران آمده بود، فرمودند: «اما قضیه اقتصاد؛ ما یک ملتى هستیم که به این گرسنگى خوردن‌ها عادت کرده‌ایم. ما ۳۵ سال، یا ۵۰ سال مى‌گوییم ما در این گرفتاری‌ها بودیم و عادت داریم به این گرسنگى خوردن‌ها. ما روزه مى‌گیریم، ما یک وقت غذا مى‌خوریم. اگر بنا باشد که آنها محاصره اقتصادى بکنند، فرضاً که بتوانند و همه ملت‌ها تابع ایشان بشوند و حال آنکه این خیالى است خام و همچو چیزى تحقق پیدا نمى‌کند. فرضاً که تحقق پیدا بکند، ما همان جو و گندمى که خودمان در مملکت خودمان کشت مى‌کنیم، اقتصاد مى‌کنیم و براى خودمان همان مقدار کافى است. ما در هر هفته یک روز گوشت مى‌خوریم. گوشت‌خوردن خیلى چیز خوبى هم نیست و یک وعده هم ممکن است غذا بخوریم. ما را از این چیزها اینها نترسانند. اگر امر دایر بشود بین اینکه آبروى ما حفظ بشود یا شکم‌مان سیر بشود، ما ترجیح مى‌دهیم که آبرویمان حفظ بشود، شکم‌مان گرسنه باشد و من از شما مى‌خواهم که سلام من را به آقاى پاپ اعظم برسانید، بگویید که روى علاقه دینى که ما به هم داریم، همه اهل توحید هستیم، اهل خداشناسى هستیم، ما از شما مى‌خواهیم که به این ملت ضعیف کمک کنید. نصیحت پدرانه به همه ابرقدرت‌ها بکنید یا استیضاح کنید آنها را.»
حالا باید به آقای جهانگیری گفت لااقل در انتساب حرف‌ها به امام دقت کنید و «تیتر دروغ» برای خود در عرصه رسانه‌های وابسته خلق نکنید و بهتر است به جای چنین ایرادات بی‌اساسی به مضمون سخنان دوستان انقلاب توجه کنید و اگر فریادی هم دارید بر سر امریکا بکشید.
اگر امر دایر بشود بین اینکه آبروى ما حفظ بشود یا شکم‌مان سیر بشود، ما ترجیح مى‌دهیم که آبرویمان حفظ بشود...
دیروز برخی از سخنان معاون اول رئیس‌جمهور را رسانه‌های همراه با دولت با آب و تاب ویژه‌ای منعکس کردند که در آن میان یک اتهام بدون سند بود درباره اینکه «بزرگ‌ترین فساد قرن در دولت گذشته اتفاق افتاد» و دیگر یک ادعای بی‌اساس در مورد اینکه حتی در شرایط جنگ «امام هم نگفت روزی یک وعده غذا». این دومی ناظر به سخنان آیت‌الله جنتی است که در خطبه‌های نماز جمعه گفت: «ممکن است زمانی فرا برسد که ما روزی دو وعده غذا بخوریم، چه اشکالی دارد. حتی اگر شرایط بدتر شود، ما روزی یک وعده غذا بخوریم.»
هر چند مشخص است که سخنان آیت‌الله جنتی ناظر به اخلاق اسلامی و سنت رمضانی مسلمانان و به نوعی اشاره به توانایی مسلمانان برای مقابله با دشواری‌های روزگار است و بیشتر یک مثال برای رویارویی احتمالی مردم مسلمان ایران با تحریم‌های بیشتر است، اما چون ظاهراً آقای جهانگیری از امام برای حمله به یاران قدیمی او خرج کرده است، یادآور می‌شویم که حضرت امام نه در شرایط جنگ که قبل از آن هم اشاره مستقیم و صریحی به همین موضوع داشته‌اند که گویی آیت‌الله جنتی با یادآوری آن خاطره چنین سخنی را بر زبان رانده‌اند.
آنجا که امام در دیدار فرستاده پاپ که برای توصیه درباره آزادی گروگان‌های امریکایی به ایران آمده بود، فرمودند: «اما قضیه اقتصاد؛ ما یک ملتى هستیم که به این گرسنگى خوردن‌ها عادت کرده‌ایم. ما ۳۵ سال، یا ۵۰ سال مى‌گوییم ما در این گرفتاری‌ها بودیم و عادت داریم به این گرسنگى خوردن‌ها. ما روزه مى‌گیریم، ما یک وقت غذا مى‌خوریم. اگر بنا باشد که آنها محاصره اقتصادى بکنند، فرضاً که بتوانند و همه ملت‌ها تابع ایشان بشوند و حال آنکه این خیالى است خام و همچو چیزى تحقق پیدا نمى‌کند. فرضاً که تحقق پیدا بکند، ما همان جو و گندمى که خودمان در مملکت خودمان کشت مى‌کنیم، اقتصاد مى‌کنیم و براى خودمان همان مقدار کافى است. ما در هر هفته یک روز گوشت مى‌خوریم. گوشت‌خوردن خیلى چیز خوبى هم نیست و یک وعده هم ممکن است غذا بخوریم. ما را از این چیزها اینها نترسانند. اگر امر دایر بشود بین اینکه آبروى ما حفظ بشود یا شکم‌مان سیر بشود، ما ترجیح مى‌دهیم که آبرویمان حفظ بشود، شکم‌مان گرسنه باشد و من از شما مى‌خواهم که سلام من را به آقاى پاپ اعظم برسانید، بگویید که روى علاقه دینى که ما به هم داریم، همه اهل توحید هستیم، اهل خداشناسى هستیم، ما از شما مى‌خواهیم که به این ملت ضعیف کمک کنید. نصیحت پدرانه به همه ابرقدرت‌ها بکنید یا استیضاح کنید آنها را.»
حالا باید به آقای جهانگیری گفت لااقل در انتساب حرف‌ها به امام دقت کنید و «تیتر دروغ» برای خود در عرصه رسانه‌های وابسته خلق نکنید و بهتر است به جای چنین ایرادات بی‌اساسی به مضمون سخنان دوستان انقلاب توجه کنید و اگر فریادی هم دارید بر سر امریکا بکشید.
کد مطلب: 405490
آدرس مطلب: http://jahannews.com/vdcjhiexyuqeyxz.fsfu.html
جهان نیوز
http://jahannews.com