بسم الله ...

حضرت امام خمینی رحمةاللهعلیه:
این مجالس عزای سیدالشهداست و مجالس دعا و دعای کمیل و سایر ادعیه است
که میسازد این جمعیت را اینطور، و اساس را اسلام از اول بنا کرده است به
طوری که با همین ایده و با همین برنامه به پیش برود. و چنانچه، واقعاً
بفهمند و بفهمانند که مسئله چه هست و این عزاداری برای چه هست و این گریه
برای چه اینقدر ارج پیدا کرده و اجر پیش خدا دارد، آن وقت ما را «ملت گریه»
نمیگویند، ما را «ملت حماسه» میخوانند.
-
-
اگر بفهمند آنها که حضرت سجاد -
سلام الله علیه - که همه چیزش را در کربلا از دست داد و در یک حکومتی بود
که قدرت بر همه چیز داشت، این ادعیهای که از او باقی مانده است، چه کرده
است و چطور میتواند تجهیز بکند، به ما نمیگفتند که ادعیه برای چیست؟
۳۱ خرداد ۱۳۶۱
مقام معظم رهبری مدطله العالی
اگر این قوّت و قدرت و استحکام روزافزونى که در جبههى اسلامى و نظام مقدس
جمهورى اسلامى مشاهده میشود، ما را خاطرجمع کرد، بىدغدغه کرد، موجب
خوابآلودگى ما شد، موجب غرور و غفلت ما شد، خواهد شد خطر؛ این خطر است.
باید این زنگ بیدارباش همیشه در چشم ما باشد. چه کار باید بکنیم؟ باید درون
خودمان را اصلاح کنیم. اصلاحِ دائمى جزو وظائف دائمى ماست. درون را چه
جورى اصلاح کنیم؟ اول از خودمان شروع کنیم. بنده، شخص حقیرِ مذنبِ عاصى از
خودم شروع کنم. دیگران هم همین جور. اول رابطهى خودمان را با خداى متعال
درست کنیم، اصلاح کنیم و به آنچه که خداى متعال از ما سؤال خواهد کرد،
بیندیشیم: «و استعملنى بما تسألنى غدا عنه». این، از جملهى چیزهائى است که
باید دائم در ذهن ما باشد. نمیگویم خودمان که کاملاً اصلاح شدیم، بعد به
اصلاح مردم بپردازیم - که حالا ممکن است این به این آسانىها هم به دست
نیاید - وقتى شروع به اصلاح خود کردیم، آن وقت اصلاح جامعه هم براى ما آسان
خواهد شد. و او - اصلاح جامعه - آسانتر از اصلاح نفس است. انسان مىبیند
دلهاى مستعد را، دلهاى آماده را، حرفپذیر و منطقپذیر را در این جامعهى
بزرگ ایرانى خود ما؛ این جوانان ما، این مرد و زن مؤمن ما در اقصى نقاط
کشور، از فرزانهترین و باسوادترین و فهمیدهترینشان تا طبقات پائین در
اکناف گوناگون کشور، انسان مىبیند که اینها حرف شنوى دارند؛ ما اگر
بگوئیم، اینها گوش میکنند. اگر گوش کردند، به احتمال زیاد، متأثر خواهند شد
و آن تأثر در عملشان ظاهر خواهد شد.
۹۱/۰۹/۲۲
منتظران ظهور/ مجتبی دهقانی پوده